Once Upon A Time

Η φωτογραφία μου
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που λάτρευε τις ιστορίες! Ιστορίες παλιές αλλά και καινούριες, γεμάτες αγάπη, έρωτα, χαρά αλλά και στεναχώρια και μίσος. Ιστορίες που όλοι, λίγο πολύ, έχουμε ακούσει από κάποιον γνωστό ή από κάποιο φίλο.. Ιστορίες που, γιατί όχι, έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι! Όλα όσα μάθαμε από τρίτους, όλα όσα γνωρίσαμε από μόνοι μας και όλα όσα θα θέλαμε να πούμε βρίσκονται σε αυτό το blog με λίγα λόγια.. Εξάλλου όπως λέει και ο λαός "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια". Καλό ταξίδι στα "γνώριμα" λημέρια...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Συναισθήματα . . .

Η παρουσία σου με συμπληρώνει, το βλέμμα σου όταν γλυστράει πάνω μου, κάνει την καρδιά μου να χτυπά πιο γρήγορα. Ένα χαμόγελό σου φτάνει να μου φτιάξει το κέφι. Νιώθω απέραντη ευτυχία όταν σε βλέπω, μα μακριά σου όταν είμαι λείπει ο μισός εαυτός μου. 
Νιώθω μόνη ακόμα κι όταν γύρω μου βρίσκονται εκατό άνθρωποι. 
Μα στο άκουσμα της φωνής σου μια ζεστασιά αισθάνομαι, σα να ήρθε η άνοιξη και όλα ανθίζουν μέσα μου...!!

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Κική Δημουλά

Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που διδαχτήκαμε στα σχολεία τα ποιήματα της υπέροχης Ελληνίδας ποιήτριας Κικής Δημουλά..

Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση.

Τιμήθηκε το 1972 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου, το 1989 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης. Η Association Capitale Européenne des Littératures έχει ήδη αναγγείλει τη βράβευσή της, τον Μάρτιο του 2010, με το Ευρωπαικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα βουλγαρικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά.

Παρακάτω παραθέτω το αγαπημένο μου από τα ποιήματά της...


Ο πληθυντικός αριθμός

Ο έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν ,
πολύ ουσιαστικόν ,
ενικού αριθμού ,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,
γένους ανυπεράσπιστου .
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .

Ο φόβος ,
όνομα ουσιαστικόν ,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός :
οι φόβοι .
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα .

Η μνήμη ,
κύριο όνομα των θλίψεων ,
ενικού αριθμού ,
μόνο ενικού αριθμού
και άκλιτη .
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .

Η νύχτα ,
όνομα ουσιαστικόν ,
γένους θηλυκού ,
ενικός αριθμός .
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες .
Οι νύχτες από δω και πέρα.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Χωρίς αέρα...





Πολλές φορές νιώθω ότι πνίγομαι… σα να μην υπάρχει αέρας.
Μικρή όταν είχα άγχος μου κοβόταν η αναπνοή.
Τώρα απλά, προσπαθώ να μην αγχώνομαι.
Δεν έχω φοβίες γενικά… δεν τρομάζω εύκολα αλλά όταν τρομάζω το κρατάω και αυτό μέσα μου. Δεν το βγάζω.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Όλα μέσα μου τα κρατάω και στο τέλος σκάω.
Το πιο πολύτιμο δώρο για τον άνθρωπο είναι ο αέρας.
Η ελευθερία να αναπνέουμε ελεύθερα.
Και η ελευθερία να αφήνουμε το μυαλό μας να αναπνέει.
Να διώξουμε λοιπόν κάθε κομπλεξισμό και yeahhhhhhh……βλακείες!
Εγώ τα λέω αυτά? ....
Στο σχολείο μέσα στη τάξη ένιωθα να μου κλέβουν όλο τον αέρα.
Πάθαινα ψύχωση αν κάποιος βαριανάσαινε δίπλα μου ή μου ερχόταν να τον χαστουκίσω.
Αν κάποιος κάπνιζε δίπλα μου δεν το συζητώ….
Όποτε ένιωθα βρώμικη δεν ένιωθα καλά περίμενα πως και πως να βγω έξω να με χτυπήσει ο αέρας να φύγει όλη η σκόνη όλη η αρνητική ενέργεια από πάνω μου.
Ο αέρας μου δίνει τρομερή δύναμη…
Η αναπνοή είναι το πιο μαγικό πράγμα στον κόσμο…
Χωρίς αέρα κανείς δεν σε ακούει να ουρλιάζεις!!!