Once Upon A Time

Η φωτογραφία μου
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που λάτρευε τις ιστορίες! Ιστορίες παλιές αλλά και καινούριες, γεμάτες αγάπη, έρωτα, χαρά αλλά και στεναχώρια και μίσος. Ιστορίες που όλοι, λίγο πολύ, έχουμε ακούσει από κάποιον γνωστό ή από κάποιο φίλο.. Ιστορίες που, γιατί όχι, έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι! Όλα όσα μάθαμε από τρίτους, όλα όσα γνωρίσαμε από μόνοι μας και όλα όσα θα θέλαμε να πούμε βρίσκονται σε αυτό το blog με λίγα λόγια.. Εξάλλου όπως λέει και ο λαός "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια". Καλό ταξίδι στα "γνώριμα" λημέρια...

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Οι φίλοι μας, το στέκι μας και μια χώρα να πάμε…


Σάββατο μεσημέρι και εγώ είμαι μόνη. Καθισμένη σ’ ένα από τα παγκάκια του Λυκαβηττού! Κάθομαι εκεί ώρες ολόκληρες και κοιτάζω τα σύννεφα που περνούν από πάνω μου με μεγάλη ταχύτητα, αλλάζοντας μορφή κάθε φορά. Τα βλέπω να παίζουν κρυφτό με τον ήλιο, όπως παίζαμε και εμείς όταν ήμασταν μικροί. Στην αρχή παίζαμε πέτρα-ψαλίδι-χαρτί για να δούμε ποιος θα τα φύλαγε και μετά άρχιζε το μέτρημα μέχρι το 100. Μετράγαμε ανά 5, ανεβαίνοντας στο 10, υποδεχόμασταν το 15 και τρέχαμε στο 20 και όλο αυτό με κανονικό τέμπο. Όταν λοιπόν τελείωνε το παιδί το μέτρημα, ξεκινούσε να ψάχνει για τους υπόλοιπους. Στη διάρκεια όμως του μετρήματος επικρατούσε ησυχία. Τρέχαμε αριστερά-δεξιά, σκαρφαλώναμε σε δέντρα, προσπαθούσαμε να βρούμε την ιδανική κρυψώνα. Ανάμεικτα συναισθήματα. Χαρά, αγωνία, παιδική ανησυχία. Όλοι μας είχαμε αναψοκοκκινισμένα μάγουλα από το τρέξιμο. Η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από την αγωνία και το φόβο μήπως μας ακούσει αυτός που τα φύλαγε και μας βρει. Τότε όλοι μέναμε ακίνητοι. Κρατάγαμε ακόμα και την αναπνοή μας για να μην προδοθούμε από το λαχάνιασμα! Αυτές ήταν αθώες στιγμές, γεμάτες χαρά, ελευθερία και αγάπη! Ήμασταν όλοι μαζί! Ενωμένοι! Ένας για όλους και όλοι για έναν όπως φωνάζαμε πριν από κάθε μας παιχνίδι!!
Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά. Η αθωότητα πέρασε και τη θέση της πήραν η καχυποψία και η πονηριά. Όχι δεν την πήραν απλώς, αλλά την έκλεψαν! Την έκλεψαν όπως μας έκλεψαν την χαρά και την ελευθερία, το σεβασμό και την ειλικρίνεια. Πλέον όλοι φοβόμαστε να περπατήσουμε ανέμελοι στα όμορφα και ήσυχα σοκάκια της Αθήνας, γιατί στη γωνία μας περιμένει το περίεργο, το χυδαίο και το κακό. Τα τρία στάδια του κινδύνου! Μόλις μας δει, μας φλερτάρει και μας κερνάει ένα γύρο σφηνάκια θανάτου. Όμως εμείς σκύβουμε το κεφάλι και προσπερνάμε φοβισμένα, αδιαφορούμε, ακόμα και αν μας ξεριζώνουν λίγο-λίγο την καρδιά μας. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχουν αληθινές φιλίες, αγάπη, εμπιστοσύνη. Καταλήγεις μόνος. Μόνος σου, να τριγυρνάς στις πλατείες, στα πάρκα και στις αλάνες ψάχνοντας όλα αυτά τα ωραία που κάποτε έζησες και που τόσο θα ήθελες να ξαναζήσεις. Παρ’ όλα αυτά πιστεύεις ότι δεν χάθηκαν όλα! Υπάρχει ακόμα ελπίδα να επιστρέψουν όλες αυτές οι αξέχαστες στιγμές. Η ελπίδα ότι κάποια μέρα θα μπορέσεις να ξανατραγουδήσεις ελεύθερος κοιτάζοντας κατάματα τον ήλιο που σου χαμογελά καρφιτσωμένος στο απέραντο γαλάζιο τ’ ουρανού.
Όμως εγώ είμαι ακόμα εδώ, στο παγκάκι του Λυκαβηττού, μόνη. Αλλά όχι για πολύ ακόμα. Τους νιώθω να πλησιάζουν, τους ακούω που έρχονται! Διακρίνω τα γέλια των παιδιών που τώρα πια ηχούν δυνατά στα αυτιά μου! Να’ τοι! Ήρθαν οι φίλοι μου που περίμενα να δω με τόση λαχτάρα! Αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε και με δακρυσμένα μάτια φωνάζουμε εκείνο το σύνθημα που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Ένας για όλους και όλοι για έναν! Μετά από όλα αυτά καταλαβαίνουμε απόλυτα τη σημασία του συνθήματος. Το φωνάζουμε και το πιστεύουμε! Υποσχόμαστε πως δεν θα αφήσουμε ποτέ κανέναν και τίποτα να μας ξαναχωρίσει και πως θα είμαστε Φίλοι Για Πάντα!!! Και αμέσως ξεκινάει ξανά το παιχνίδι…!!
==>Οι φίλοι μας, το στέκι μας και μια χώρα να πάμε… <==

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Εν όψει εξεταστικής

Είναι η δεύτερη δημοσίευση που κάνω και μπορώ να πω ότι έχω αρκετό άγχος για αυτό που θα γράψω και κυρίως για το πώς θα φανεί.. Αλλά όπως λέει και ο λαός κάθε αρχή και δύσκολη. Και τώρα που μιλάμε για αρχή σκέφτομαι πως σε λίγες μέρες μπαίνει ο Σεπτέμβρης και οι φοιτητές έχουν πέσει με τα μούτρα (λέμε τώρα) στο διάβασμα για την εξεταστική που έρχεται.. Όλοι είμαστε μες το άγχος και τα νεύρα! Η προοπτική μιας εξεταστικής μας εκνευρίζει όλους αφάνταστα γιατί περιορίζονται κατά πολύ οι έξοδοί μας λόγω «διαβάσματος». Και εδώ έρχεται το φυσικό επακόλουθό της. Πολλοί από αυτούς μαζεύονται σε σπίτια συμφοιτητών και διαβάζουν όλοι μαζί γιατί έτσι λένε πως τα μαθαίνουν καλύτερα αφού λύνουν αμέσως πολλές απορίες.. Πράγμα που φυσικά δεν ισχύει. Αυτές οι συγκεντρώσεις ξέρετε καταλήγουν σε ατελείωτες ώρες συζητήσεων περί διαφόρων θεμάτων χωρίς φυσικά να λείπει η μπύρα το κρασί και οτιδήποτε άλλο πόσιμο που φυσικά περιέχει αλκοόλ! Το διάβασμα περνάει σε δεύτερη μοίρα (αφού ζούμε στην όμορφη Ελλάδα ας το αφήσουμε για την τελευταία στιγμή) και το υπόλοιπο βράδυ περνάει με γέλιο και πολύ καλή διάθεση προσπαθώντας να ξεχάσουν το τυχόν άγχος! Κουβέντα στη κουβέντα λοιπόν όλο και κάποιος θα ρίξει την ιδέα μιας βόλτα ως την κοντινότερη παραλία μιας και το καλοκαίρι πλησιάζει στο τέλος του. Σκέφτονται πως θα ήταν ωραία αν άναβαν μια μικρή έστω φωτιά και με την συνοδεία της κιθάρας τραγουδούσαν με όλη τους την ψυχή τραγούδια ζωηρά, εύθυμα, μελωδικά, γεμάτα αυτοπεποίθηση για τις μέρες που έρχονται.. Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη οργανώνονται γρήγορα και θέτουν σε εφαρμογή την ιδέα. Σε 40’ περίπου (αν δεν έχει πολύ κίνηση στην παραλιακή) βρίσκονται σε μια πανέμορφη και ερημική σχεδόν παραλία. Ανάβουν μια πολύ ωραία φωτιά, παίρνουν όλοι θέση γύρω από αυτήν, ανοίγουν τις μπύρες που κρατούν στο χέρι και αρχίζουν να τραγουδούν….

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Λουκρητία

Φίλοι μου σας καλωσορίζω στο ιστολόγιο της Λουκρητίας!

Τώρα θα με ρωτήσετε πως και ονόμασα αυτό το blog Lucretia; Οι περισσότεροι θα γνωρίζετε πως σε όλα τα online παιχνίδια που παίζω και όχι μόνο χρησιμοποιώ αυτό το όνομα επειδή απλώς είμαι φανατική αυτής της υπέροχης γατούλας του Αρκα!
Παρ'όλα αυτά το όνομα Λουκρητία έχει αναφερθεί εκτός από κωμωδούς αλλά και στην μυθολογία. Ας αναφέρω ενδεικτικά λίγα πράγματα γι'αυτήν και φυσικά για την υπεροχη γατούλα μας!





==> Μυθολογία <==
Η Λουκρητία είναι ένα μυθικό πρόσωπο της ιστορίας της Αρχαίας Ρώμης. Σύμφωνα με την παράδοση, ο βιασμός και ο συνακόλουθος θάνατός της ξεκίνησε μια σειρά από γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της μοναρχίας και την εγκαθίδρυση του δημοκρατικού πολυτεύματος.


==> Κωμωδοί <==
Όλοι γνωρίζουμε τον Αντώνη Αρκά και τα καταπληκτικά του βιβλία(αν και λίγοι τον γνωρίζουν φατσικά). Το χιούμορ του είναι εξαιρετικό και οι ατάκες του κορυφαίες. Εξάλλου, όπως λέει και ο ίδιος, "αυτοί που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε" xD